Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
aralamaq — f. 1. Bitişik, yaxud yan yana duran şeyləri kənara çəkib bir birindən ayırmaq, ayrı qoymaq. Pəncərənin pərdəsini aralamaq. Kolları aralayıb yol açmaq. 2. Açmaq. Kitabı aralayıb baxmaq. Ağzını aralayıb bir söz demir. 3. Zorla başqa başqa tərəflərə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
aralama — «Aralamaq»dan f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
açmaq — f. 1. Qapalı bir şeyin qapağını və s. ni qaldırmaq, götürmək, çıxartmaq. Qazanın ağzını açmaq. Qutunu açmaq. Sandığın qapağını açmaq. // Örtülü bir şeyin örtüyünü qaldırmaq, götürmək, çılpaq etmək. Döşünü açmaq. Başını açmaq. – Niqabın üzdən aç,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qoparmaq — f. 1. Dartaraq və ya çəkərək bir şeyin bir hissəsini ayırmaq, kəsmək, üzmək, qırmaq. Bloknotdan bir vərəq qoparıb yazdım. Ağacın budağını qoparmaq. – <Buğaç> belindəki xəncəri qoparıb, qəbzəsi ilə onun gicgahına bir zərbə vurdu. M. Rz..… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
aralandırmaq — bax aralamaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ayırmaq — f. 1. Bütöv halda olan şeyi parçalamaq, yaxud onun bir hissəsini götürmək, qoparmaq. Yumurtanın sarısını ağından ayırmaq. Sümüyü ətdən ayırmaq. Maddəni tərkib hissələrinə ayırmaq. 2. Əlaqəsini kəsmək, rabitəsini kəsmək, bir birindən uzaqlaşdırmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kəsmək — f. 1. Kəsərti vasitəsilə bütövdən bir hissə ayırmaq; bölmək, parçalamaq. Çörəyi kəsmək. Ağacın budağını kəsmək. İpi kəsmək. – <Koroğlu> durnanın telindən bir dəstə kəsib, Eyvazın papağına sancdı. «Koroğlu». Mağaza sahibi iki arşın yarım… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
seyrəkləmək — 1. f. Seyrək etmək, birbirindən aralamaq, ara qoymaq, seyrək hala gətirmək. Bağı seyrəkləmək. Pambığı seyrəkləmək. 2. f. Səfehləmək, ağlını azdırmaq, gicləşmək, axmaqlamaq. <Diyar kişi:> Nə seyrəkləyirsən, ay arvad! Ə. M … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
vuruşan — f. sif. Döyüşən, savaşan, dalaşan, çarpışan, dava edən. Düşmənlə vuruşan qoşun. // İs. mənasında. Vuruşanları aralamaq. – Ofiser gördü ki, dava yaman qızışıb, bunların heç birinin vecinə gəlmir, əmr <etdi> ki, vuruşanları gülləyə bassınlar … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yarmaq — f. 1. Bir şeyi zərbə ilə vurub ortadan uzununa aralamaq, bölmək, parçalamaq. Odunu yarmaq. Ağacı yarmaq. // Şaqqalamaq. 2. Kəsici alətlə və ya başqa bir şeylə qırıb yaralamaq. <Zeynəb acıqlı və ucadan:> Cəhənnəm olun buradan, yoxsa vallah,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
